Twaalf leden trotseerden de laatste stuiptrekkingen van de afgelopen vorstperiode en gingen goed gekleed de temperaturen van ruim onder nul te lijf. De gehele baan lag nog onder een flink sneeuwdek, maar voor de die-hards was er een smalle strook op de baan schoongemaakt om toch aan de rondjes te kunnen draaien. Coach Paul had weer een mooie creatieve ingeving gehad en liet de mensen behoorlijk warm lopen. Eerst werd er op het sneeuwvrije stuk aan de ingang een Steigerung gelopen met aansluitend een rondje van 400 meter tegen de klok. En telkens meer Steigerungen tot er in totaal 6 rondjes waren gelopen. Een goeie remedie tegen de kou en ieder kon in z'n eigen tempo de opdracht uitvoeren. Hoewel er een aantal lopers was, die wel een zeer eigen invulling van de Steigerung maakte. Dat leek wel een Remmerung! Enfin, iedereen begon bezweet de apotheose van de training.
Voor sommigen nog een rondje langs de bevroren Vliet en voor de 8 voetballers een potje in ballen op de sneeuwvlakte. Marie deed niet mee met de training; hij had nog last van een rugblessure, die hij had opgelopen met het laatste potje voetbal.
De Hesjes: John Hack, Paul, Leo en Lange Ben
De Gasten: Bertje, Ed, Hanz en Plato.
Voorafgaand aan de belangrijke wedstrijd was een discussie of er nu op gympies of op Dutchies het best gebald kon worden in de sneeuw. Uiteindelijk speelden de Gasten op kicksen en de Hesjes op Gympen. Zonder keeper dit keer. De Hesjes openden sterk en hadden een paar fraaie combinaties. Maar het besneeuwde veld lag vol putten en hobbels waardoor de balcontrole voor velen een groot probleem werd. Veel kansen gingen dan ook verloren doordat de bal niet op tijd of onjuist onder controle werd gebracht. John Hack sloot een mooie combinatie af met een fraaie pass op Lange Ben, die de bal slim liet gaan en in de uiterste hoek van het doel verdween. Dat was voor de Gasten het sein om er eens tegenan te gaan. Hanz voelde zich als een vis in het water op de besneeuwde grasmat. Hij was niet anders gewend en maakte fraaie bewegingen op de linkervleugel. Op de andere vleugel toonde Bertje zijn talent en gaf vanaf de dug-out een prachtige pass over het hele veld, die precies voor de voeten van Hanz viel, die geen moeite had de 1-1 op de borden te zetten. Even later kreeg Bertje zelf een fraaie kans, na een pass van Ed. Met een flink sprintje en keihard schot zorgde hij voor de voorsprong van de Gasten. Dik verdiend.
John en Leo hadden een indrukwekkende combinatie en sneden door de defensie van de Gasten. De laatste pass van John eindigde 3 cm voor het doel, maar door het barre veld wist Leo de bal toch nog naast te schieten. Een waarlijk unieke prestatie.
Paul kon het niet meer aanzien en ging in de voorhoede spelen. Al snel pakte hij de bal in de 16 en met een paar snelle bewegingen maakte hij de gelijkmaker. Maar Paul was nog niet tevreden en bleef zich gevaarlijk ophouden voor het doel van de Gasten. En toen kwam die fraaie voorzet van John vanaf de vleugel die Paul moeiteloos intikte. De Hesjes leken de pot te gaan winnen want er was nog maar een minuutje speeltijd. En weer drongen de Hesjes aan om de score te verhogen. Maar de aanval werd goed afgeslagen door Plato, die de bal snoeihard naar voren trapte, waar Ed al op weg was naar de kantine. Hij legde de bal op de doellijn stil en wilde nog een kopballetje doen voor de extra punten, maar Lange Ben kwam snel aansprinten en werd het slecht een éénpunter. Een verdiend gelijkspel, waar beide ploegen tevreden mee mochten zijn.
Nog een keertje werd er koffie zonder traktatie gedronken, maar dat gaat veranderen want in februari zijn er veel jarigen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten