Zaterdag 28 september 2013.
Het was wel aan de koude kant (maar enkele graden boven nul); slechts Wout liep in de korte broek, de rest had zich allemaal in de broek met de lange mouwen gehesen. De zon vergoedde echter heel veel. Met een strakblauwe lucht erbij was het schitterend weer.
Tot grote vreugde van Paul waren er dit keer 11 lopers op komen draven. Waarom 11 en waarom tot grote vreugde? Welnu, Paul had zich ingeprent dat hij deze morgen een estafette-vorm wilde doen met groepjes van 3. Aangezien hij zelf natuurlijk ook graag weer eens meedeed, konden er dus 4 groepjes geformeerd worden. Toegegeven: 14 of 17 of zelfs 20 had ook gekund, maar dit was allemaal goed te overzien. Vanwege de clubkampioenschappen waren er her en der op het middenterrein en op de baan diverse attributen verspreid opgesteld. Zo stond de 100 meter baan helemaal vol met horden. Inlopen zou dus alleen over het gras of helemaal buitenom over de tegels langs de baan kunnen gebeuren. Zoals zo vaak was er wel één slimmerik bij die de horden in baan 1 eventjes in baan 2 plaatste, zodat er dus op de normale wijze in baan 1 ingelopen kon worden. Na de bekende romp-, rek- en strekoefeningen was het de beurt aan Paul om uit te gaan leggen was hij precies in gedachten had voor het estafettelopen. Het plaatsen van de 3 deelnemers van iedere groep bracht wat moeilijkheden mee, maar uiteindelijk begreep iedereen wat de bedoeling was, zodat er naar hartenlust gesprint kon worden, waarbij vooral de inzet en prestatie van de 82-jarige Ate opvielen.
Bij het voetbal dit keer twee teams van 3 spelers.
Hesjes: Plato, Paul, Hans
Heslozen: Hanz, Henk en Marie.
Door de dauw was het speelveld kletsnat, zodat binnen de kortste keren iedereen dan ook kletsnatte voeten had.
Al zeer spoedig tekende zich een overwicht af voor de heslozen, die dan ook al gauw de eerste doelpunten voor hun rekening namen. Via Marie stond de stand al na enkele minuten op 2-0. Plato knalde daarna 2 x vlak achter elkaar van een afstand van 4,98 meter (het kan ook 4,99 meter zijn geweest) in het doel. Omdat Paul vooraf had verordonneerd dat er niet van grotere afstand dan 5 meter gescoord mocht worden, had meester Plato een wiskundige formule uit de hoge hoed getoverd, waarmee hij exact de afstand tot het doel kon becijferen. Daarna was het snel gedaan met de de hesjes. Paul probeerde het nog een keertje, maar trof Henk op zijn post. Hanz en Marie tilden de score verder op, waarna Henk mee ging voetballen. Hij werd enkele keren volledig vrijgespeeld door de anderen, doch het lukte hem niet om dit keer een treffer op zijn naam te schrijven. De estafette-wedstrijd had duidelijk zijn tol ge-eist, want de meeste spelers verlangden wel naar de rust én de koffie.
Tot ieders verrassing klonk het "KOOOOOOFFIE" dit keer uit de mond van good-old Carlos, hetgeen voor iedereen duidelijk maakte dat Gerrit er niet was.
Toen we met zijn allen luidkeels het "Lang zal die leven" voor Plato gezongen hadden en aan de lange tafel van de koffie zaten te genieten, kwam Gerrit alsnog binnen.
Plato wilde nog wel even kwijt dat het feestlied dat hij had gehoord, absoluut qua klank en geluid tot het hoogtepunt van de laatste 10 jaar gerekend kon worden (het is aan de verslaggever niet bekend wat Plato de avond tevoren gedronken had...). Verder deelde hij nog mee dat het gebak eigenlijk bestemd was voor de tennisclub in Arkel, maar dat het overgebleven was omdat er iemand anders ook trakteerde. Blijkbaar hebben ze daar nog geen traktatieschema...
Volgende week traktatie van Ad (was al in mei jarig!!), als ie het tenminste niet vergeet!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten