Onze coach Paul is twee weken met vakantie en Marie neemt de honneurs waar gedurende zijn afwezigheid. Al vroeg was Marie op de baan aanwezig om het uitgebreide parcours op te zetten. En wie schetst zijn verbazing toen als eerste Henkie Beton het terrein op kwam. Nog voor de klok van acht! Het bleek dat Henkie er echt zin in had vandaag. Volgend Marie "Wordt dit Henkies dag". En hij kreeg nog gelijk ook.
Maar eerst even de oefeningen. Eerst wat rustige loopoefeningen, maar gaandeweg werden de oefeningen ingewikkelder. Eén been hakken-billen en de ander knieheffen was nog te doen, maar daarna ging het echt los. Alle ledematen deden na een poosje afzonderlijke bewegingen. Moeilijk volgens Wouter: "Daar hebbie wel een goed stel hersens voor nodig!" En waarschijnlijk legde hij daarbij de vinger op de zere plek. Het was inderdaad nogal moeilijk. Sommigen zaten behoorlijk in de knoop na de oefeningen. Met een speciale recuperatie-training werden de ledematen weer in het gareel gezet. Alleen Hanz miste nog een rechterbeen, maar die lag in z'n nek. Als afsluiting nog een behendigheid oefening, waarvoor bijna het gehele materiaalhok was leeggehaald. Jammer dat er maar zo weinig man waren vanmorgen; 7 stuks. Bij de laatste oefening verrekte John Hack een spiertje in z'n kuit en moest plaats nemen op het gezellige terras. Daar zat hij in de skybox voor de wedstrijd van 3 tegen 2:
De Witten: Ed, Hanz en Henkie
De Zwarten: Marie en Wouter.
Het was een leuk wedstrijdje waarbij de Witten het makkelijk hadden met een mannetje meer. Maar de Zwarten speelden slim. Marie bracht de bal op, passeerde een paar man en zorgde dat Wout in fraaie scoringspositie kwam. Helaas had Wout nog steeds geen Dutchies gekocht en speelde op z'n gympies en dan vraag je om moeilijkheden. Zowel links als rechts vielen zijn schoten net verkeerd uit, anders had het al 10-0 gestaan. De Witten speelden rustig met in de hoofdrol Henkie. Eerst schoot hij van grote afstand een paar keer raak, maar er was duidelijk afgesproken dat er pas vanaf 5 meter mocht worden gescoord. Toen hij dat door had wastie niet meer te houden. Na fraaie combinaties scoorde hij twee fraaie doelpunten. Maar aan de andere kant gin Marie zelf maar voor de kansen en scoorde tweemaal met een bekeken schuiver. De Witten zetten nog effe aan en tikten zo de 4-2 binnen. Genoeg voor een fraaie plaats in de eindrangschikking.
Op het terras leek de koffie nog beter te smaken. Jammer dat Lange Jan er niet was om de meute van koek te voorzien. Misschien volgende week weer...
En dan is ook Marie weer onze voorman.
Na afloop van de koffietafel liepen de mannen een beetje vreemd naar hun vervoermiddel. De benen zaten nog niet helemaal op hun plaats. Volgens Marie is dat na één dagje over!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten