Zaterdag 1 oktober 2016.

JANNEN  LEGGEN  HET  AF  TEGEN  DE  ALLEMANNEN…

Opnieuw een grote groep, dit keer (inclusief Paul) 16 maar liefst.

Na het inlopen en de gebruikelijke losmaakoefeningen had Paul een leuke trainingsvorm voor ons bedacht. Een 400 meter-loop in baan 1 (met voor jezelf de tijdsopname), daarna op het kunststofaanloopgedeelte een circuit: lage en iets hogere horden, fietsbanden (eroverheen met schaatssprongen), banken (opdrukken) en springtouw. Vervolgens een 400 meter in baan 2 (weer in dezelfde tijd als in baan 1!), gevolgd weer door het circuit waarna baan 3 enz. enz., telkens een baan verder (en wél allemaal in dezelfde tijd als die van baan 1). In baan 6 loop je dus een aanzienlijk aantal meters meer dan in baan 1.

De match werd gespeeld met 6 tegen 6

Hesjes: Jan Verkerk, Jan Hak, Jan Hendriks, Richard, Onno en Paul

Heslozen: Hanz, Henk, Allard, Bert, Aad en Marie.

Dus alle Jannen tegen de “allemannen”.  

De enorme snelheid van Allard, in combinatie met zijn uitschuifbenen, was in hoge mate bepalend voor het verloop van de wedstrijd. Door goed combinatiespel van de hesjes probeerden zij de verdediging van de heslozen uiteen te spelen. Toen dat niet lukte werd het wapen van de lange-afstandschoten in werking gesteld. Daar schrikt onze Henkie Beton niet zo van en zeker niet als die kogels langs zijn heiligdom gaan. Allard omspeelde vader Onno en het stond 1-0. Even later stond natuurlijk goalgetter Aad weer op de juiste plaats. Vlak naast de paal staande had hij geen enkele moeite om de 2-0 aan te laten tekenen. De hesjes bleven het proberen, doch de defensie van de heslozen, onder aanvoering van Bertje en Hanz en het betrouwbare sluitstuk Henkie Beton, gaf geen krimp. Met nog enkele minuten op de klok vielen de 3-0 en 4-0 van de hesjes nog achter doelman Onno.

Toen Gerrit riep voor de koffie, hadden de hesjes al berust in hun nederlaag.

Aan de koffietafel zingen voor de 70 jaar geworden Jan Plato, die ons vervolgens trakteerde op een heerlijk stuk vlaai.

Wout had nog een leuke anekdote te vertellen: in de vakantie was hij in Limoges bij zijn broer op de camping, waar tevens nogal wat Engelse gasten aanwezig waren. ’s-Avonds werd er nogal stevig “geborreld”, waarna Wout in het Engels een mop ging vertellen aan de Engelsen.

Ik zal u de gebeurtenissen van de rest van die avond besparen, maar de andere ochtend zei de vrouw van Wout: “Dat je die mop tot 5 keer toe zat te vertellen, was nog niet het ergste…. maar je probeerde het in het Engels te doen!!”

Is-ie-leuk-of-is-ie-leuk?