Zaterdag, 22 april
2017.
GEFLATTEERD ….. AFGEDROOGD!!
Op deze mooie
zaterdagochtend mocht trainer Paul 12 enthousiastelingen onderwerpen aan een fikse training.
In koppels van 2, in
steeds wisselende samenstelling, moest de halve baan heen en terug worden
gelopen (de ene linksom en de andere rechtsom), met de bedoeling tegelijk terug
te zijn op het startpunt. Zonder dat dit
gezegd hoeft te worden, wordt hier natuurlijk meteen een wedstrijd van gemaakt.
Om weer even op
verhaal te komen moesten de mannen oefeningen uitvoeren op een viertal, in
carrévorm, op gestelde banken. De van Paul zo bekende “plankjes” met een
voorbeeldtekeningetje van de uit te voeren oefening, dienden als leidraad.
De match:
heslozen: John Hack,
Ad, Henk en Albert
hesjes: Allart, Hanz,
Paul en Marie.
Appeltje-eitje voor
de heslozen dacht iedereen. Als er gekeken werd naar de opstellingen die de
keuzeheer uit de hoge hoed had getoverd, dan leek dit ook inderdaad het geval
te zijn.
Maar zoals zo vaak….
het tegendeel bleek!!
Met name de uitschuifbenen
van Allart vormden een nauwelijks te nemen obstakel voor de veelal op kracht
uitgevoerde aanvallen van de heslozen. Aan de andere kant vormden de snelle
prikacties van de hesjes een voortdurend gevaar voor betonnen Henkie. De eerste
goal voor de hesjes kwam op naam van Allart die keihard een kansloze Henkie
passeerde. Meteen daarop was de gelijkmaker van de heslozen al een feit. Een
diepe bal en een aarzelend uitkomende doelman Paul brachten Albert de
gelegenheid de 1-1 in de touwen te jassen. Paul verontschuldigde zich nog met: “Ik
kwam te laat uit het doel”. Johan
Cruijff zei het al eens: “Je bent óf op tijd óf je bent te laat. Als je te laat
bent, dan ben je niet op tijd vertrokken!”
De hesjes waren even
van slag, maar dat duurde niet lang. Hanz werd keurig in de loop aangespeeld en
het stond 2-1. Een op het verkeerde been staan van de voltallige defensie van
de heslozen was de oorzaak van de vlak daarop gescoorde 3-1. Het laatste
wapenfeit kwam op naam van Paul, die het verdedigen van het doel voor even aan
Hanz had overgelaten. Helemaal vrijgespeeld verscheen hij voor een kansloze
Henkie waarop 4-1 de einduitslag werd van dit lekkere potje voetbal.
Albert sprak na
afloop de legendarische woorden: “een beetje geflatteerd, dat wel!” Nou vooruit
dan maar….. Een beetje geflatteerd afgedroogd met 4-1.
De traktatie kwam dit
keer van Ad. Weliswaar pas 26 mei jarig, maar dan met vakantie. Volgende week
de overheerlijke en tevens traditionele aardbeienvlaai met knapperige korst van
John Hack.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten