Zaterdag 8 juli 2017.Paul is een aantal weken afwezig. Hij geniet samen met Ronel van een welverdiende vakantie.
Dus stond afgelopen zaterdag Marie weer voor de troepen.
Met z’n vijftienen begonnen we met inlopen, waarna de lenigheidsoefeningen aan de beurt kwamen. Na de loopscholing, moesten de mannen vanaf een gekleurde pylon aan de buitenrand van de baan naar een centraal op het middenterrein staande grote pylon rennen, vanwaar ze weer moesten lopen (na goed zoeken en kijken!!) naar dezelfde kleur aan de overkant van de baan. Door telkens een pylon naar links op te schuiven, kwamen vervolgens alle kleuren aan de beurt, zodat er een behoorlijke afstand afgelegd moest worden. Dat dit niet door iedereen in een strak tempo werd gedaan, is inmiddels wel bekend. De jaren gaan tellen….
De match:
Oranje: Lange Jan, Leo, Onno, Albert, Plato en Hanz
Heslozen: Hack, Ad, Allart, Henkie, Wout en Marie.
Zo op het oog twee evenwichtige teams. In het begin leek het er ook op dat de teams aan elkaar gewaagd waren, maar zoals de laatste tijd wel bekend is, gaf de snelheid van Allart opnieuw de doorslag. Eerst was het Wout die uit een snelle aanval de bal mooi achter doelman Leo werkte. Bij een volgende aanval kwam Leo op het verkeerde been te staan en stond het plots 2-0. De Oranje-mannen deden er alles aan, maar wat Albert, de kwistig met mooie passes strooiende Plato en de als vanouds weer rennende Lange Jan ook probeerden, de heslozen-defensie met Hack en Ad en in het doel de weer in grootse vorm stekende Henkie Beton, gaf geen krimp. Met enkele snelle reacties zorgde hij ervoor dat zijn doel in eerste instantie niet doorboord werd. Enkele felle uithalen van Albert en Lange Jan wist hij keurig te pareren. Aan de andere kant had doelman Leo geen verweer toen Allart zijn doelpuntje aantekende. Een mooie afstandsknal van Hack die juist op de goeie hoogte en net binnen de pylonen viel, zorgde voor de 4-0. De verdediging van Oranje, met aan het hoofd Onno en Hanz, stond erbij en keek ernaar….
Vlak voor het verstrijken van de speeltijd zorgde de snelle Albert toch nog voor de zo belangrijke tegentreffer. De koffie smaakt zoveel beter als je een keertje gescoord hebt, dan wanneer je met de nul geëindigd bent!! De treffer van Albert kwam tot stand via de binnenkant van de paal. Doelman Henkie trof geen enkele blaam. De bal was onhoudbaar. Eindstand 4-1.
Allart had enkele pakken stroopwafels meegebracht, waardoor de koffie nóg beter smaakte.
Gezongen wordt er volgende week weer als de verjaardag van Arie gevierd gaat worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten