Zaterdag 21 oktober 2017.

HET  BESTAAT  TOCH…..

                        020  EN  010  SAMEN  IN  ÉÉN  TEAM!!

Later op de dag zou het prachtig weer worden, maar op het moment van onze training was het toch een beetje druilerig.

Slechts 9 lopers waren er op de training afgekomen. Vakanties, blessures en het feit dat er wat lopers deelnamen aan de Typhoonloop die voor vanmiddag op het programma stond, maakten dat er een minieme opkomst was.

Het weerhield Paul er niet van om weer eens met iets nieuws te komen. Met tweetallen moest een parcours afgelegd worden met telkens andere attributen (in totaal 4: een autoband rollen, met een fietsband om-en-om zwaaien, met twee stokken na elkaar lopen met geringe tegendruk en een medicinbal die naar elkaar geworpen moest worden).

Na dit parcours volgden op de kunststof-aanlopen van het verspringen een drietal tempolopen. En dat tot tegen negenen.

Doordat Marie een keer meevoetbalde, kwamen er twee teams van 4 man in het veld. Alleen voorzitter Cor ging rond de Vliet lopen.

Hesjes: John Hack, Ad, Henkie en Paul

Heslozen: Lange Jan, Albert, Leo en Marie.

Met 4 tegen 4 kun je een aardige pot voetbal op de mat leggen. En dat gebeurde dan ook. Men liet elkaar zoveel mogelijk voetballen, hetgeen resulteerde in een flink aantal doelpunten.

De 1-0 voor de hesjes kwam tot stand via Ad, die prachtig vrij liep na een even zo mooie assist van John Hack. De 1-1 kwam niet veel later op het scorebord toen na enkele mislukte pogingen, Lange Jan zelf maar eens doorging en de bal in de korte hoek naar binnen schoof.

Albert tekende voor de 2-1 na een snelle aanval over rechts en Marie punterde de bal tussen een aantal benen door naar 3-1. Dit lieten de hesjes toch niet op zich zitten. Gesteund door een weer in bloedvorm stekende doelman Henkie, die heel wat penibele situaties wist op te lossen, togen ze ten aanval en het was Paul zelf die voor de 3-2 zorgde. John Hack maakte gelijk en met nog een paar minuten op de klok, schoot Lange Jan de heslozen naar een voorsprong. In de allerlaatste seconden knalde Ad echter alsnog de gelijkmaker tegen de touwen.

Deze 4-4 was, gezien de krachtsverhoudingen en het vertoonde spel, een terechte uitslag.