Een unieke situatie bij de ABC-training vanmorgen. Het voetballen werd afgelast. Niet vanwege het weer, want het was uitstekend weer en het veld lag er uitnodigend bij. Er was geen bal! Alle opstallen onderzocht maar nergens een bal te vinden. Ja, een rugby-bal, maar die was zo oud, dattie al helemaal ovaal was geworden. Hoe is dat mogelijk dat de traditionele wedstrijd niet door ging? Voor het eerst in tientallen jaren. Normaal neemt Paul de ballen mee, maar hij was vanmorgen verhinderd, omdat Ronel een val had gemaakt en een arm had gebroken. Erg vervelend voor Ronel en onze roerganger.
Vele vingers wezen richting Betonnen Henkie, die wel meer de zaak besjoemeld, maar deze keer gingtie vrijuit.
Met een groep van 18 sporters begon ad interim coach Marie aan de training. Hij had al vroeg een uitgebreid parcours aangelegd met bij elk onderdeel een duidelijke omschrijving. Ondanks de hoge temperaturen was er slechts een klein aantal in de korte broek gekomen. Waarschijnlijk toch een beetje beschaamd voor de spierwitte benen...
Bij sommige onderdelen ontstond wat oponthoud. Niet vanwege de oefeningen, maar het fraaie weer nodigde ook uit om eens met elkaar te klessebessen bij het bankje, waar je je normaal 10 x moest opdrukken.
Halverwege de training kwam Ad aanzetten met een fraaie doos van de Multi Vlaai! Wastie jarig of zo? Niemand begreep er wat van. Misschien was er een financieel voordeeltje bij het beleggen van de 'lief en leed pot' geboekt. Hij had het de laatste tijd zoveel over Bitcoins....
Maar eerst even voetballen. De kicksen aan en met 10 man stond men klaar in het fraaie lentezonnetje. Inmiddels al bijna 20 graden. Men had er echt zin in. Maar toen bleek dus de bal nog in Sleeuwijk te liggen! Voortaan hoort er bij de standaarduitrusting bij hen, die met de auto komen een opgepompte voetbal te liggen, maatje 5.
Bij de koffie kwam de vlaai uit de doos: het was voor het 40 jarig jubileum van Ad en Rob bij Typhoon. Ad hield nog een korte toespraak over zijn langdurige lidmaatschap. Hij geniet er nog steeds van. Vanuit de groep kwam de vraag: "Hoe denk je dat het voor ons was om met jou al die tijd te trainen...?" Heerlijk smaakte de vlaai, die dus ook van Rob was.
Vroeger dan normaal ging de groep uiteen. Op naar het terras!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten