Ondanks de vakantiedrift van een aantal ABC-ers, waren er vanmorgen toch 17 man naar de baan gekomen. Terwijl de temperatuur binnen een paar minuten al opliep naar de 25 graden begon onze Grote Roerganger met een frisse warming up. Men dacht dat dit een voorbode was van een rustige training bij deze tropische temperaturen. Maar dat bleek een fikse vergissing te zijn! Met een pittige looptraining over een parcours van 80 meter begon bij sommigen al flinke zweetplekken te ontstaan. En dan stond daar ook nog de klok op de baan! Wat zou er nog allemaal volgen? Nou, allereerst een straffe estafetteloop in groepen van drie. Vooral het technisch aspect van de wisselingen werd uitgebreid geoefend. De groep van Martijn, met snelle mannen als Ed en Henkie Beton, leken op een duidelijke overwinning af te stevenen, maar een lullige fout tijdens de laatste wissel gooide roet in het eten. Marie wisselde met z'n verkeerde hand en Albert was geheel de kluts kwijt. Jammer, vooral voor de jarige Henkie, die rekende op een verdiende eerste plaats.
Enfin, ter afsluiting nog even 900 meter tegen de klok, waarbij de tijden weer in het mooie schriftje van Paul werden genoteerd. Zwetend kleedde men zich om voor de match:
De Rooien: Albert, Ed, Grote Piet, Marie, Henkie en Wout.
De Witten; Paul, Bertje, Alart, Onno, Aad en Leo.
De Rooien startten als underdog en wilden gelijk druk zetten op de sterke Witten. Met Albert en Grote Piet aan de vleugels lukte dat al in de eerste minuten. Een flitsende combinatie werd door Albert snoeihard ingeschoten. De Witten waren sterker door de snelle Alart en Bertje. Ze gaven prachtige passjes op Leo en Aad, maar de verdediging met Henkie en Wout gaf geen krimp. Aan de andere kant stond stopperspil Onno een subliem potje te verdedigen dat Alart uitnodigde om af en toe te roepen; "Ok prima Pa, nu de lange pass!". En dan kwam één van de mooiste doelpunten dit seizoen. Een harde voorzet van Albert werd met een magnifiek hakje achter zijn standbeen door Ed in het doel geknald. 2-0! Dat kon niet meer misgaan dachten de Rooien. Maar binnen de minuut scoorden de Witten de Anschlusz Tor. Met de sterke middenvelders Leo en Alart leken ze definitief toe te gaan slaan, maar een counter van Albert en Grote Piet werd netjes achter doelman Paul geschoten.
De Witten namen een slimme tactische wissel: Onno op doel en Paul in de spits! En dat leverde gelijk resultaat op. Een soepele aanval eindigde bij Paul die met een paar onnavolgbare schijnbewegingen de bal achter de jarige Henkie knalde. Gelukkig voor de Rooien blies de goed leidende scheidsrechter iets te vroeg af en kreeg het winnende team een staande ovatie van het publiek.
Na de traditionele samenzang voor de jarige Henkie Beton (75!) smulde een ieder van de heerlijke taart. Dankzij zijn heldhaftige optreden tijdens de wedstrijd bleef Henkie de minst gepasseerde doelman uit de competitie! Hulde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten