Een zaterdag uit het leven van een ABC’er...

Zaterdagmorgen, 7:15 uur, de wekker gaat, uit bed want je weet dat Paul Peet al lang uit bed is gestapt en altijd in weer en wind creatieve parcours uitzet die hij op vrijdagavond bedenkt, al ruim vijftig jaar lang om zijn ploeg te voorzien van een nieuwe dosis dopamine en endorfine.
Met de slaap nog in de ogen trek je je hardloopkleding aan, je twijfelt of je warm genoeg aangekleed bent en besluit toch hardloophandschoenen en muts aan te trekken omdat de thermometer een min toont.

Je komt aan bij Typhoon en ziet dat het nog stil en donker is maar je weet dat Paul ergens op de baan in het donker al bezig is en op het moment dat de klok al over acht aangeeft en je twijfelt of we slechts met een paar man aanwezig zullen zijn, komen druppelsgewijs meer en meer ABC’ers de kantine in. Na het inlopen -en dat is echt nodig met deze kou- zijn er toch weer 14 man die in een kring de oefeningen van Paul uitvoeren als gedegen warming-up.

Vervolgens neemt Paul je mee naar een uitgezet parcours gericht op intervaltraining en herstel. Tussendoor nog even opdrukken om toch ook de biceps en rugspieren op hun falie te geven. La grande finale is wederom een rondje 400 meter waarop iedereen zich stukbijt, maar toch weer sneller is dan vorige week. Over twee weken de Coopertest dat wederom als een conditiezwaard van Damocles boven je hoofd hangt..

Een keek op deze voetbalweek:
Geeltjes: betonnen Henkie, Bertje, Paul, Leo
Zonder: Marie, Onno, Allart, Aad

Er was vandaag ruimte op het veld om voor degenen die normaliter als vast honk op doel staan op avontuur te gaan op jacht naar een treffer. Er werd mooi en snel overgetikt, een keer raken, waardoor er een mooi voetbalspel ontstond met diverse kansen. Zonder zorgde met Aad in de spits en de snelle uitbraken van Marie voor gevaar en Allart had het daarmee voor het afmaken.


Onno ging op avontuur en scoorde netjes en ook Betonnen Henkie, zelfs aangemoedigd door de tegenstander, ging vanuit zijn eigen doel op jacht naar een aanval en wellicht meer! Het was genieten! Gemoedelijk spel, ruimte om lekker te ballen onder het genot van een heerlijke koude maar droge temperatuur in een heerlijk winters zonnetje. Wat wil je nog meer? Uitslag? Tja, ik weet het niet meer....Zonder stond eerst ruim voor maar de Geeltjes kwamen verdiend terug, dus laten we het op een mooie handbaluitslag houden. 5-5... Bij de koffie krijg je de beloning voor het harde werken van vandaag, aangezien je collega ABC’er Lange Jan aanschoof bij de koffie met een heerlijke banketstaaf. Moe maar voldaan ga je op huis aan om de verhalen en gebeurtenissen van deze ochtend aan het thuisfront te vertellen. De rest van het weekend is ingeluid! Tot de volgende keek!