Het is nog steeds geen "Kortebroekjesdag"bij de ABC-group. Onder de 20 aanwezigen waren er een stuk of vijf die de witte benen eens lieten stralen. Verblindend! Omdat er later op de dag een wedstrijd op het veld werd gehouden, was de actieradius van de oefeningen dit keer wat ingekort. Een godsgeschenk voor een aantal sporters, die aan het lopen een broertje dood hebben. Een groep, die zich toch langzamerhand zal moeten laten omscholen tot het klaverjassen. Er werd nog even gewacht op Richard - het was tenslotte droog - maar die blijkt nu de edele sport van het golven te beoefenen en moet zaterdags de balletjes uit de sloot halen. Maar gelukkig was good-old Hanz weer van de partij. Om z'n conditie een beetje op te krikken en natuurlijk voor de gezellige sfeer tijdens de zaterdagochtend. En natuurlijk was de stem van Ad weer hoorbaar tijdens de warming up. Een beetje met Spaanse tongval, maar dat hadtie nog over van z´n tocht naar Bilbao. De oefeningen waren dit keer veelal zittend en liggend op de vele matjes, maar ook werden de veelkleurige BH-vullingen gebruikt voor een leuk spel op het gras. Hierbij moest de kunsttiet telkens zo ver mogelijk worden weggebracht binnen een bepaalde tijd. Leuk ideetje weer van Sir Paul, die vanmorgen een beetje chagrijnig aan de training begon, maar naarmate hij genoot van de grote inzet van de groep behoorlijk opknapte. Uiteindelijk kwam er weer een brede grijns op z´n gezicht, toen hij plaats nam in het nieuwe doel voor de belangrijke voetbal wedstrijd.
Daarbij deed ook Hanz weer mee. De bikkelharde middenvelder, dei vandaag een beetje rustig aan deed en verdienstelijk als laatste man speelde.
Zullie: Henkie, Leo, Pieter, Lange Jan, Albert, Jaap, Onno en Ed.
Hullie: Paul, Hanz, Ad, Allart, John Hack, Bertje en Marie.
Een druk bezet veld met een potje 7 tegen 8. De taken werden verdeeld, waarbij Lang Jan de zware opdracht kreeg om Allart te verdedigen en bij Hullie was het Hanz (met gloednieuwe kicks!), die als ausputzer voor het doel van Paul z'n mannetje stond.
Het werd een wedstrijd on hoog tempo, waarbij Bertje voor fraaie passes zorgde voor de snelle John en Allart. Maar doelman Henkie was daar niet van onder de indruk en hield het fraaie doel schoon. Aan de andere kant stoomden Albert en Lange Jan veelvuldig op naar het het doel van Pal, maar ook daar was geen opening te forceren. Uiteindelijk besloot Bertje maar eens voor het verre schot te gaan en dat was gelijk doeltreffend. Zij het dat een sterk verdedigende Lange Jan dit niet verwacht had en onfortuinlijk de bal achter Henkie werkte in een poging Allart te verdedigen. Maar de veerkracht van Zullie was groot. Al snel werd Ed in stelling gebracht door een fraaie voorzet van Lange Jan, maar hij werkte de bal met de hand het doel in. Onzichtbaar dacht hij, maar iedereen had het duidelijk gezien. Dit tot woede van Albert, die de bal maar voor het intikken had. Later faalde Ed nog een paar keer. Of dit nu aan het ontberen van wedstrijdritme ligt of aan de sterke verdedigen van Hanz; dat weten ze nog niet, maar voor zijn positie moet worden gevreesd.
Bij Hullie kwam nu ook Ad veelvuldig naar voren en werd het gevaarlijk voor het doel van Henkie. Het werd gevaarlijk, toen er steeds meer voorzetten voor het doel langs scheerden. Een mooie voor zet op melkbushoogte leek door John Hack vallen ingekopt te worden, maar Leo raakte onfortuinlijk het gezicht van John bij het verdedigen. Veel bloed en een beschadigde neus. Voordat er een opstandje ontstond verliet John even het veld naar de eerste hulp en wisselde Leo van team. Beide ploegen waren een beetje aangeslagen door het voorval en er werd voorzichtig gespeeld. Totdat John, met z'n hoofd in het verband onder luid applaus weer terug kwam en de wedstrijd echt begon! Bertje begon weer met voorzetten te strooien en de snelle Allart wist tot tweemaal toe te scoren uit goed opgezette aanvallen van Hullie. 3-0! Maar toen kreeg Pieter het op z'n heupen en sleepte Zullie weer terug in de wedstrijd. Eerst een fraaie afmaker en even later een prachtig schot. Onhoudbaar voor Sir Paul. Met 3-2 op de borden leek de wedstrijd te kantelen. Jaap begon te zwoegen op het middenveld en de gelijkmaker zat in de lucht. Hullie leek aangeslagen en Zullie ging er op en er over. Maar toen floot de partijdige scheidsrechter snel af. "We moet echt om half tien van het veld" was z'n excuus. Verslagen en chagrijnig verliet Zullie het veld, terwijl bij Hullie Allart op de schouders ging onder luid gezang.
Bij de koffie had Lange Jan een overheerlijke Paasstol klaargezet. Zomaar omdat we zo goed hadden gespeeld ofzo. Heerlijk! En dan werd ook nog even Marie in het zonnetje gezet omdattie al 25 jaar lid is. Daar toepte Paul natuurlijk gelijk overheen met z'n 50 jarig lidmaatschap. Maar voor beiden trouwe leden een fraaie bos bloemen. Arie maakte nog een fraaie opname van het gezang van de meute. Dan hoor je pas hoe zuiver en mooi er gezongen wordt door de groep.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten