DANKZIJ PAUL GEEN ONGELUKSGETAL…..

Als we Paul deze morgen niet meetellen, hebben we met een serieus probleem te maken: 13 enthousiastelingen. Maar gelukkig is onze Paul het toonbeeld van enthousiasme, dus tellen we hem gewoon mee. Geen ongeluksgetal dus!!
Na de gebruikelijke rondjes inlopen (dit keer slechts 2, op commando!) de gymnastische  oefeningen om de beentjes een beetje minder stijf te maken Althans, dat is de bedoeling. Bij velen is de verplichte corona-rustpauze nog niet helemaal verwerkt; bij sommigen nog helemaal niet (let op de volgorde van enkele woorden!!).
Het serieuze werk bestond vandaag uit lopen tegen de klok. Op het kunststof aanloopgedeelte voor het hoogspringen, had Paul in een grote ovale vorm een aantal fietsbanden neergelegd met als versiering een gekleurd “hoedje”. De bedoeling was dat je de hele ronde in een bepaalde tijd liep om weer bij je eigen “home” terug te komen. De crux zat ‘m er echter in dat er telkens een aantal minuten van de tijd af ging waardoor je dus steeds harder moest gaan lopen. Na hier nog enkele variaties op los gelaten te hebben, vond Paul het genoeg en konden we aan de “cooling down”, oftewel Rondje Vliet danwel een partijtje voetbal beginnen.

De bandjes: Lange Jan, Paul, Plato en Onno
bandelozen: Albert, Aad, Hanz en Marie.
Paul stelde als doel: 12 doelpunten. Ongeacht de score: 4-8; 10-2 of 6-6. Maakt niet uit. Lekker samenspelen.
Door het veel te lange gras kwam de techniek er vandaag niet zo heel goed uit. Kansen voor open doel werden soms totaal gemist. De teams waren aardig aan elkaar gewaagd, al vroeg de suppertersschare zich wel af of sommige spelers de vakantie nog in de benen hadden of zich liepen in te houden. Ondanks de scheur in het leer van de mooie Dutchy-bal werd er veelvuldig gescoord. In het naar huis rijden heeft uw verslaggever echter het briefje met de namen van de doelpuntenmakers verloren. Gelukkig heeft hij  wel de uitslag onthouden: 6-6. Natuurlijk had iedereen hier vrede mee.

De koffie was vanochtend weer netjes verzorgd voor Ria met nogmaals de mededeling dat er nu nog niet betaald hoeft te worden, maar dat er wel verwacht wordt dat, wanneer dat weer wel moet gaan gebeuren, iedereen ruimhartig zijn aandeel zal leveren.
Vervolgens werd het “Lang zal ze leven” ingezet voor Geesje. Ze was op 11 april jarig en de volgende verjaardag schiet dus al weer aardig op……. De koeken waren gelukkig niet van april en smaakten dus heerlijk.

Volgende week neemt Allart afscheid (met traktatie! Zoals bekend is moet hij er noodgedwongen qua lichamelijke gesteldheid mee stoppen. Altijd jammer als één van onze jongens moet stoppen met iets wat hij zo graag doet. Maar Allart kennende zal hij zo nu en dan  echt nog wel eens zijn neus laten zien, bij het koffiedrinken bijvoorbeeld. En natuurlijk altijd van harte welkom.