Stip op de horizon of licht aan het einde van de tunnel? Paul pakt uit!

 Eindelijk is het dan weer zover; de mannen kunnen de wei weer in! De nieuwe regels laten toe dat de oudere sporters in ploegjes van vier weer kunnen sporten. Zij het wel met de nodige beperkingen. Geen contact, 1,5 meter afstand en vooral niet tegelijk zingen!
Ondanks de vrieskou was er een fikse groep aanwezig, die stond te trappelen om weer eens flink te keer te gaan. De altijd aanwezig vrijwilligers die door de weeks ook al aanwezig zijn; Wouter en Piet. Plato, die binnenkort naar Gurkum verhuist en al druk bezig is zijn inburgeringsexamen voor Bliek te voltooien. Hij zal nog hard aan zijn Gurkumse accent moeten werken. En natuurlijk onze man van de verkiezingen; Big Pieter. Als enige in korte broek en uit z'n tas viel nog een groot aantal lege stembiljetten en een fles rosé van D66. Opvallend was dat de meesten naar de kapper waren geweest. Een aantal zo te zien aan hun Erdogan coiffure, was naar de Turkse kapper gegaan.

Paul had z'n vrije tijd gebruikt om een slim uitgedokterd programma samen te stellen, waarin de 16-tallige groep in setjes van 4 werden verdeeld. Met veel inspraak voor de samenstelling. Rond de baan had Paul pylonnen en andere attributen geplaatst, die volgens een strak spoorboekje moesten worden afgewerkt. Het tempo en niveau waren nog een beetje aan de lage kant, maar dat had onze grote roerganger ook verwacht. Vandaar een rustige training. Met als toetje het schieten van een heuse voetbal op een skippybal. In twee groepen, die het tegen elkaar opnamen. Hier viel de honger naar de bal vooral op. Er werd lustig op los geknald en uiteindelijk leverde dat een winnaar op. Maar wie dat was is nog onduidelijk. Uitslag komt later.
Terwijl een aantal sporters naar de voetbalkicks zocht, bleek de training voorbij te zijn. Geen voetbal. Dat is met de huidige regels nog niet verantwoord.

Na afloop werd er buiten koffie gedronken met een overheerlijke traktatie van de eerder jarige Aad. Als winnaar van  "Heel Woekum bakt" had hij een overheerlijke appeltaart gebakken. Heerlijk, met koffie van de voorzitter. En er werd weer als vanpuds uit volle borst gezongen.
Terwijl de Boa's zwaaiend voorbij fietsten, ging de groep naar huis. Niet moe, maar wel voldaan.