JAN WANDELAAR….

Een lekker zonnetje en niet bovenmatig warm, dat was waar vanochtend een twaalftal enthousiastelingen mee te maken kreeg.
We begonnen met 3 rondjes inlopen rondom het hockeyveld. Dat deed me herinneren aan de tijd dat ik nog voetbalde: inlopen rond het veld. Op deze manier inlopen is blijkbaar tijdloos.
Daarna de gebruikelijke “losmaakoefeningen” waarbij dit keer gebruik werd gemaakt van stokken. Sommigen dachten dat we aan stokvechten zoals Canne de combat of Jodo gingen doen, maar trainer Cor had heel andere gedachten. Allerlei vreemde fratsen met de stok voor het hoofd en achter de rug. Je kon het zo gek niet verzinnen. Toen de loopscholing. Gebruik kunnen maken van de witte lijnen op het veld is natuurlijk mooi meegenomen. Zo moesten we onder andere  telkens sprinten voorbij de eerste lijn naar de tweede, waarbij de 3 wandelaars (Henk, Jaap en Hans) slechts tot de eerste lijn hoefden. Groot was de verbazing bij iedereen toen er ineens 4 Johnnie Walkers (Jan Wandelaars) waren…. Wat bleek? Rob was tegen een blessure aangelopen en had besloten zich dan maar bij deze groep aan te sluiten.
Het afsluitende loopgedeelte was weer op de kleine Schelluinse Kade. Cor wilde rekening houden met het bevattingsvermogen (en de leeftijd!) van de groep en gaf als opdracht mee dat we telkens 2 gaten moesten lopen en vervolgens 1 gat moesten wandelen (voorheen was dat 2 lichtmasten lopen en dan naar 1 lichtmast wandelen!).
Opnieuw een tekort aan voetballers, zodat we direct op de koffie af konden gaan.
Geesje had de koffietafel weer buiten in gereedheid gebracht. Verhalen over o.a. gelopen wedstrijden en vakanties kwamen aan de orde. Nico (R) kwam met het verhaal dat hij de camping in Vaassen na 4 jaar op een rij wel voor gezien hield. De reden? Maja gaat daar nu de weg kennen…..