Fris en fruitig stonden er vanmorgen 15 man op de zonnige baan. Verwonderlijk want het was wel de kortste nacht van het jaar. Volgens Piet Pelleboer met een lengte van slechts 7 uurtjes. De temperatuur liep al snel op naar de 20 graden en dit was nog maar het begin van een nieuwe hittegolf, die volgende week over ons heen rolt.
Voor de training hadden Hanz en Marie al alle jampotten van de baan gehaald. Twee kruiwagens vol. Die waren gebruikt voor de nachtelijke loop van Typhoon. Sommigen dachten bij het zien van de potjes, dat er een urinecontrole was van de dopingsautoriteit...
Coach Paul had de oefeningen aangepast aan de tropische temperaturen en deelde een aantal fluoriserende wandelstokken uit aan de groep, die daarmee weer groepjes van 3 moest formeren.
De mogelijkheden met deze veelkleurige bezemstelen bleken onuitputtelijk en Paul wist de mannen tot zwetens toe te motiveren. Het tempo zat er flink in en de gebruikelijke onderbrekingen van b.v. een Ad bleven achterwege. (Nog een spoedig herstel gewenst Ad van de groep!) Na afloop werden er nog wat rondjes om de pylonen gerend, waarbij het onduidelijk was wanneer en hoe je nou iemand mocht inhalen. Een reden voor de meesten om via de gekste manoeuvres in te halen.
Het voetballen werd op het onlangs kort gemaaide veld gespeeld. Jammer dat de resten nog op het veld lagen; dat zorgde voor een aantal spelers problemen met de loepzuivere pass.
De Gelen: Paul, Pieter, Hanz, Aad en Ed
De Witten: Henkie, Bertje, Albert (50!), Jaap, Onno en Hans.
Met een mannetje meer leken de Witten in het voordeel en dat bitten ze goed uit. Met snelle aanvallen via de snelle Bertje en Albert kreeg Paul al snel twee knallen om z'n oren. Opvallend was het gemak waarmee de jarige Albert scoorde. Een traditie voor een jarige. Maar om nou gelijk tweemaal te scoren ging wel effe te ver. Langzaam hervatten de Gelen zich en werden gevaarlijker. Allereerst via Pieter de Anschlusz Tor. De druk op het doel van Henkie werd groter en Ed had een formidabele kans gekregen na een fraaie combinatie met Aad, maar de nieuwe Dutchies waren nog niet uitgelijnd. Hij miste liederlijk voor open doel.
De overmacht van de Witten werd nog erger toen ook Henkie in de spits ging spelen en Hans in het grote doel ging staan. En ja hoor, via een leep balletje wist Henkie fraai te scoren en even later pakte Albert z'n twee doelpunt na goed voorbereidend werk van Jaap. Toen was het even tijd voor de Gelen, die een paar fraaie doelpunten maakten, nadat de Dutchies van Ed goed waren ingelopen.
Het spel werd stroever, doordat de schoenen vol met pas gemaaid gras zaten en ook de balcontrole liet te wensen over. Toen de Gelen weer op achterstand kwamen kwam het gouden kwartiertje van die gasten. Met fraaie aanvallen en een schitterend doelpunt van Pieter, die met een fraaie stift de 5-5 op de borden bracht.
Maar net toen de Gelen gingen doordrukken blies de Brabantse scheidsrechter iets te vroeg af. Waar is dan de VAR vraag je je af!
Op naar de kantine waar uitzonderlijk mooi werd gezongen voor de jarige Albert. Tevens topscorer. De beloofde Jodenkoeken bleven helaas uit, maar de teleurstelling was snel verdwenen toen Albert met verse Tom Poezen aankwam zetten. Heerlijk!
Maar ook zonder Jodenkoeken was het midden Oosten en Israël het onderwerp aan de koffietafel.
Volgende week weer traktatie. Maar dan van Ed. Zullen wel mergpijpjes of knieschijven worden....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten