Met een temperatuur van tegen de 30 graden werd door onze coach het hitteplan uit de ijskast gehaald. Eerst effe rustig een cooling down voor de 17 man en daarna naar de overzijde van de baan. Daar had Paul voor een schaduwrijk plekje gezorgd waar rustige loopoefeningen werden gedaan, afgewisseld met speelse balspelletjes. Jammer dat daar de herrie van die vogels een beetje begon te irriteren. Maar dat kan ook misschien aan de warmte hebben gelegen. Het tempo zat er niet in vandaag en Allart keek regelmatig op de elektronische temperatuurmeter. Die stond inmiddels al over de 30 graden. Celsius dus! Dat bracht het tempo zo naar beneden, dat de mannen er maar bij gingen zitten en met duo's baloefeningen deden, die op de zwangerschapsgymnastiek niet zouden misstaan. Paul zorgde voor wat afkoeling door een onsamenhangend verhaal te vertellen over een parkeerplaats (of afwerkplaats?) in Utrecht. waarbij een dame in een kort rokje hem hielp bij het intoetsten van de code. Gelooft u het nog? Paul beleeft veel vreemde avonturen in zijn digaalloze tijdperk. Geesje had goed voor de meute gezorgd en water langs de kant gezet. Bedankt!
Het voetballen ging tussen twee teams van resp. 6 en 7 man.
De Leeuwinnen: Allart, Onno, Paul, Marie. Arie, Wouter en Jaap.
De Vossen: Henkie Beton, John Hack, Bertje, Hanz, Ed en Albert.
Ondanks de hitte lag het tempo bij het voetballen ineens wel hoog. De Leeuwinnen hadden er flink zin in. Waarschijnlijk door de stage die Jaap doet bij de maandagochtendgroep. Bij de dames! Jaap eet dus van twee walletjes, net zoals Wout, die dat in de avond doet. Enfin het heeft hun voetbalskills wel verbeterd. De Vossen hadden veel moeite met de verdediging van Wout, die overal in vloog en het opbouwende werk van Jaap, dat al gelijk voor veel gevaar zorgde. Henkie kwam onder druk te staan en tegen de zon in wist hij met 7 corners op rij het gevaar te keren. Maar toen kwam de tank Arie in actie. Uit het niets vloog hij door het strafschopgebied en scoorde snoeihard de 1-0! En dat werd gevierd door Arie. Het spel werd effe stil gelegd om Arie de gelegenheid te geven nog na te juichen en dartel te springen na z'n score. De Vossen kwamen telkens een pass tekort. Het leek wel damesvoetbal. Hoewel Onno een goed potje stond te keepen en de tegenstander nauwelijks kansen gaf. Krampachtig werd geprobeerd Ed in stelling te brengen. Hij was tenslotte jarig en dan heb je recht op een doelpunt. Nou, dus niet! Wat blauwe plekken kondie krijgen. In de extra 6 minuten die werden bijgetrokken voor het juichen van Arie lukte het niet de sterke defensie van de Leeuwinnen te breken. Het schoffelen van Wout en Jaap bracht elke aanval om zeep.
Het publiek verliet vroegtijdig het veld, want dat zou nog uren duren voordat de Vossen eens zouden gaan scoren.
In de kantine had de jarige Ed conform het hitteplan voor ijsjes gezorgd. Deels een teleurstelling voor een aantal snoepkonten, die natuurlijk hadden gerekend op Mergpijpjes, Knieschijven en Kraakbeentjes. Traktaties die beter bij het gestel van Ed passen. Uiteindelijk smulden de mannen van de lekkere ijsjes. Inmiddels was ook Cor, de voorzitter aanwezig en was het weer eens volle bak!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten