Het was lekker fris vanmorgen op de baan. Het zou droog blijven en dat was ook Richard niet onopgemerkt gebleven, waardoor hij gewapend met heerlijke traktaties vanwege zijn eerdere verjaardag, samen met nog 18 man de baan betrad. Anders dan Richard kwam ook Martijn even langs om te vertellen nog niet hersteld te zijn van een enkelblessure, opgelopen na een stoeipartijtje met zijn zoon met een flinke bloeduitstorting tot gevolg. Tja, we worden ouder en dan duurt t herstel langer. Volgende week hoopt hij er weer bij te zijn. Onno had nog studieverplichtingen dus liet ook nog verstek gaan.
Paul had alles weer uit de kast gehaald en met zijn achtergrond als schilder/kunstenaar was de baan gevuld met een kleurenpallet van pilonnen. Eerst maar even in tweetallen om pilonnen heen en weer lopen en elkaar inhalen. Daarna in tweetallen afwisselend dribbelen met hockeystick/bal en voetbal om pilonnen heen, waarbij binnen een minuut zoveel mogelijk dribbels om de pilon gemaakt moesten worden. Daarna werden de attributen weggelegd en werden er om de uitgezette pilonnen nog intervallen afgewerkt in verschillende variaties binnen de pilonnen. paul had allemaal weer goed en creatief uitgedacht!
Na de looptraining waren er maar liefst 13 voetbalgegadigden om een pot te spelen. Eerst uiteraard nog even een minuut in achtnemend tegen racisme. Er werd nog even gezocht naar gekleurde armen, maar helaas waren er alleen spierwitte melkflesarmen om het gebaar na te doen zoals bij t Nederlands Elftal.
De teams:
De krijtjes: Nieuwe Piet, Hanz, Paul, Bert, Plato, Marie, Allart
De geeltjes: Albert, Henkie, Aad, Ad, John Hack, Leo
Het was weer een enerverende pot met kansen voor de geeltjes die niet verzilverd werden. De aanvallen van de krijtjes werden in de kiem gesmoord en de match leek af te stevenen om een historische 0-0. Albert miste diverse kansen en daar waar hij wekelijks de killer is, stond zijn vizier deze week minder op scherp, sterker nog, een voorzet van de krijtjes werkte hij zelf vakkundig in het doel. Balend en zoekend naar revanche, zorgde hij dan ook zelf voor de gelijkmaker, waarmee een ieder toch prima kon leven. Case closed voor deze week...
Op naar de koffie werden de kelen geschraapt om luidkeels voor Richard te zingen wat werd beloond met heerlijke zelfgemaakte tulband(?). Het was in ieder geval heerlijk. Vorige week vergeten te vermelden in het blog, is dat Paul na 40 jaar zijn mooie en nostalgisch dijkhuis in Sleeuwijk gaat verlaten en vanaf komende maart zijn intrede gaat doen in Gorinchem met uitzicht over de rivier. Mooi Paul! Om alvast aanstalten met opruimen te maken gaf Paul aan een piano in de aanbieding te hebben, dus wellicht iets voor het nieuwe clubhuis. Hoe leuk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten