ELITE-TRAINING
Hele voorbereiding figuurlijk in het water gevallen. Speciaal
vanwege het te verwachten slechte weer had ik een aantal stoelen droog gewreven
en onder het afdak gezet, met de bedoeling daarop/-achter een serie oefeningen
te laten doen. Wordt het ineens droog…. Dat vonden de 6 opgekomen lopers
overigens niet erg. Een groot gedeelte van onze groep had zich opgegeven om mee
te helpen de halve triathlon in de Biesbosch in goede banen te leiden. Vandaar
dat ik vanochtend training mocht geven aan een elite-gezelschap (Onno, Henk, Martijn,
Rob, Nico E en Arie)
Natuurlijk begonnen met de gebruikelijke inlooprondjes en de losmakende
oefeningen. Deze keer werden daarbij wat “tegendraadse” oefeningen gepresenteerd.
Ik kan me zo voorstellen dat, als er vanaf de weg mensen staan te kijken, ze
het idee krijgen dat we niet helemaal sporen (om het maar eens zacht uit te
drukken). Alles draait echter om de coördinatie……
De loopscholing vond weer plaats via de lijnen/strepen van de voormalige
aanloopstrook voor het speerwerpen/balwerpen.
Het spelgedeelte werd dit keer in estafettevorm afgewerkt. Wel 2 grote rijen
van 3 personen. Nr. 1 moest een bal naar
een verderop gelegen plateau brengen, waarna nr. 2 na aangetikt te zijn, de bal
weer op moest halen, en nr. 3 na eveneens aangetikt te zijn ‘m weer naar het
plateau moest brengen. Enz, enz. Dit
spel houdt meerdere oefenvormen in: snel lopen, telkens bukken en weer snel
terug lopen.
Beide teams scoorden goed, met als eindresultaat: gelijkspel.
Het afsluitende loopgedeelte bestond uit afwisselend 2 minuten lopen en een
halve minuut wandelen. Telkens op fluitsignaal: 1x fluiten lopen; 2x fluiten
wandelen.
Even ontstond er daarna nog een discussie of we zouden gaan voetballen: Henk
tegen mij, maar dat durfde Henk niet aan. Ik liep veel te hard voor hem…….
Aan de koffietafel was het de hoorn des overvloeds. Aan de meegebrachte
traktatie van Henk was te zien dat hij minstens op een mannetje of 20 had
gerekend. Hij begon te twijfelen of hij het lekkers soms weer mee zou moeten nemen
voor volgende week, maar toen ik hem vertelde dat Albert de 12e en
Ed de 13e jarig zijn, besliste hij zijn traktatie toch maar nu door
te laten gaan. Hij wilde niemand in de weg zitten.
Dus werd er weer hard gezongen voor de jarige.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten