Daar stonden ze dan: De nieuwe doeltjes voor de ABC-group. Het aluminium frame stond prachtig te schitteren in de vroege ochtendzon. De groene netten moesten nog door de commissie 'tie-wrap' worden bevestigd om geen discussies te krijgen of de bal nou wel tussen de palen ging. En dan komt Bertje ook nog met een gloednieuwe Championsball van het merk DUTCHIE! Dat kan natuurlijk niet meer fout gaan.
De 20 sportievelingen konden hun ogen niet afhouden van de grote doelen. Maar Paul liet de mannen toch eerst even warm lopen met een rondje om de baan met hindernissen. Er werd gelopen in groepen van 3 à 4 man en opvallend waren de nieuwe kleurige gympen van jarige Wout, die hij zeker nog voor z'n verjaardag had gekregen. Eén groep deed het erg rustig vanmorgen; Leo, Hans, Ed en Jaap. Die hadden al gauw een rondje achterstand en kunnen binnenkort bij internetbezoek banners en advertenties van rolstoelen verwachten.
En toen kwam het grote moment. De ceremonie voor de nieuwe doelen. Goede doelen!
Paul had de oude pylonen in het doel gezet, bij wijze van afscheid na een jarenlange dienst als doelpaal. Daar bovenop nog een kleintje, die eraf moest worden geschoten. Een beladen moment, waarbij velen de grote pylonen nog even aanraakte als afscheid. Paul gaf aan de meest succesvolle penalty-schieters een heuse stroopwafel. Die later bleek met de groep moest worden gedeeld, Bertje...
Daarna kon eindelijk de eerste wedstrijd met grote doelen worden gestart:
Hullie: Paul, Ed, Ad, Jaap, Marie en Bertje.
Zullie: John Hack, Albert, Plato, Hans en Leo.
Een gelijkopgaande wedstrijd, waarbij Zllie sterker van start gingen, ondanks hun mannetje minder. Voor de snelle buitenspelers John en Albert waren een plaag voor defensie van Hullie, maar de defensie hield met gemak het doel schoon. Aan de andere kant was het vooral Leo, die sterk stond te verdedigen en veel schoten wist te pareren. Door de twee sterke defensie was het voor de beide keepers een rustige wedstrijd. Nauwelijks schoten van afstand, dat je zou verwachten met die grote doeltjes. Wel veel corners, die wel gevaar vormden maar niet genoeg om de sterke defensies te verrassen. Ook de nieuwe bal deed z'n werk prima. Maar dat kon natuurlijk niet anders met een Dutchie bal! Misschien ietse te hard, waardoor de afstandsschoten wat van hun kracht verloren. Het dichts bij een treffer was Albert, die een fraaie voorzet John Hack keihard wist in te koppen, maar net naast het glimmende doel ging. Ad tevreden: "Goed dat we dat doel in de rust wat hadden opgeschoven!".
Terwijl de klok naar de laatste minuut tikte bleef een doelpunt slechts in de lucht hangen. Zou er wel gescoord kunnen worden met die doeltjes? Zijn het wel echte wedstrijddoelen? Enfin, de onrust nam toe en de wedstrijd werd harder. Een enorme clash tussen Bertje en Albert, een ouderwetse 010-020 confrontatie, liep gelukkig goed af, maar Albert hield er wel een blauwe arm aan over. Volgen Bertje wastie al vanmorgen al bruin....
Toch verlieten de twee teams enigszins teleurgesteld het veld na de doelpuntloze wedstrijd. Uit de archieven blijkt men terug te moeten gaan naar januari 2003 voor de laatste 0-0, toen nog met die mooie pylonen.
Maar Wout wist de mannen weer op te vrolijken met een heerlijke traktatie: originele Tompouces. Dat was natuurlijk nog van z'n verjaardag. Leuk was dat good-old Hanz aanschoof bij de meute. Zijn zware behandeling was achter de rug en hij is flink aan het herstellen, gezien z'n wandeling naar de baan. Hopelijk kunnen we hem weer snel op het middenveld verwelkomen, want daar gaat het bij beide teams nog niet soepel.
Volgende week nog een opmaatje voor de Coopertest die dan over twee weken wordt gelopen.
Fijn weekend!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten