Met een mannetje of 18 werd de training gestart, terwijl er een miezerig regentje neerdaalde. Te weinig om om de buienradar te zien, dus werd er nog even gewacht op Richard, maar die kwamnie. En na twee maanden was ook Ad weer in ons midden. Zijn rake opmerkingen tijdens de training kwamen nog wat moeilijk tot uitdrukking, vanwege een duidelijk Spaans accent. Maar zijn conditie was opmerkelijk goed, waarschijnlijk door de 900 Km die hij onder de Spaanse zon heeft afgelegd. De waardering voor onze penningmeester is afgelopen maanden weer toegenomen. Sinds hij gestopt is met werken, komt de ene na de andere blunder bij zijn vroegere werkgever naar buiten. Tja, Ad kan het nu niet meer mooier maken....
Paul had een overzichtelijk parcours uitgestippeld met duidelijke kleurtjes. Tja, we worden een dagje ouder en vergeetachtiger. Lange Jan stond weer een beetje te slijmen met de coach en hij kreeg zomaar de opdracht om de groep te begeleiden in deze pittige oefening. Toen ontstond er wel een bijzonder tafereel op de baan, waar gelukkig de dames thuis geen weet van hebben; Paul gaf Lange Jan als dank voor zijn zoete broodjes een dikke zoen! Benieuwd wie er volgende week aan de beurt is.
Door het grote aantal voetballers onder de sporters werden er twee teams van 6 spelers geformeerd:
De Gelen: Onno, Wout, Bertje, Albert, Hans en Paul.
De Witten: Henkie, Ad, Hanz, Lange Jan, Ed en Leo.
De Gelen hadden met de snelle vleugelspelers Bertje en Albert het initiatief al snel in handen. Met duidelijk beter spel wisten ze de Witten onder druk te houden en Henkie moest alle zeilen bijzetten om de nul te houden. Maar uiteindelijk trapte Henkie in zijn eigen val: De keeper die altijd de zon ziet schijnen, werd tijdens het lichte regenbuitje verblind door die zon en had geen oog meer voor de fraaie aanval van de Gelen. Albert opende de score en er leek geen vuiltje aan de lucht om door te drukken.
Maar toen ging Hanz mee naar voren en samen met de pijlsnelle Lange Jan zette hij doelman Onno onder druk. Gesteund door de stopperspil Hans en Wout bleek er geen doorkomen aan voor de Witten. Uiteindelijk wist Jan met een fraaie diagonale voorzet Ed te bereiken, die de witte mannen weer terug bracht in de wedstrijd.
Toen ook Marie bij de Gelen ging spelen en Arie bij de Witten, kantelde de wedstrijd. Marie kreeg nog weel een 100% kans, maar Henkie stompte de bal vakkundig corner. De Witten werden gevaarlijker en het was Hanz die na een counterpass van Ad de jarige Arie in stelling bracht. Die twijfelde geen moment en zette de Witten op een 2-1 voorsprong. Een ingehouden euforie maakte zich van de jarige meester. En de wedstrijd lag open.
Paul ging meer aanvallend spelen en het doel van Henkie werd onder vuur genomen, maar onze doelman uit Spijk hiel manmoedig stand. Aan de andere kant stonden Wout en Hans stevig te verdedigen en terwijl zijn blauwe plekken aan het tellen was, stoomde Lange Jan weer naar voren en zag Ed in een bekende houding staan. De meesten zouden denken dattie naar het toilet moest, maar Jan wist wel beter en passte de bal recht op z'n voeten, waarna Ed zijn befaamde hakje maakte en de eindstand op 3-1 bracht.
Bij de koffie werd luid en zuiver gezongen voor de jarige Arie. Alhoewel hij pas zondag echt jarig is; quatorze juillet! De Fransen hebben er zelfs een feestdag van gemaakt. Aan tafel kwam ook de voorzitter nog genieten van de overheerlijke versnaperingen. Helaas geen video vandaag, want de camerman was nu zelf es jarig!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten