Ad Interim houdt hitteplan in de ijskast.

Nu onze hoofdtrainer een tocht langs de Zuiderzee maakt was het de beurt aan Ad om de training vanmorgen te geven. De dag tevoren was de sterke discipline al merkbaar toen een ieder al het plan toegestuurd kreeg en de opdracht om tijdig de gekoelde ijsvesten aan te doen. Die voorbereiding bleek iets te enthousiast, want 's nachts sloeg het weer om en was het vanmorgen nog maar 20 graden op de baan. Ad, die speciaal op stage was geweest naar het Iberisch schiereiland, waarbij hij niet keek op een blessure meer of minder, deed dan ook gelijk het hitteplan weer terug in de ijskast. Van de 15 aanwezige sporters hadden er al 10 de voetbalschoenen aangedaan. "We zouden toch gelijk gaan voetballen..?" Maar die vlieger ging niet op. Met een Spaanse discipline hield Don Ad de mannen voor dat er stalorders waren en dat de wedstrijd pas 09.05 uur zou beginnen, eerder was de VAR ook nog niet klaar. Deze keer bediend door Marie, die met één poot in het verband zat vanwege een operatie aan z'n hand.
Na een fikse warming up werd een ingewikkeld parcours afgelegd om de baan, waar om de 25 meter een pionnetje stond. Eerst een pionnetje dribbelen, dan sukkeldraf en derde pionnetje het gas erop. Code 1-1-1. Maar bij elk rondje werd de code anders. Eerst nog eenvoudig 1-2-1, maar later was het bijna niet meer bij te houden.
Op de foto is goed te zien, dat Pieter de wedstrijdleiding roept, omdattie z'n code was vergeten. Die was op het laatst 3-2-1-3-2. Voor de meesten een pittige opdracht omdat men dan niet netjes uitkwam en men nog een halve baan extra moest rennen. Tot overmaat van inspanning moest van Don Ad de laatste rondjes tegen de looprichting in gelopen worden. Dus eindelijk eens met de klok mee, want het liep al tegen 9-nen.
Op het laatst had zich zelfs een bus gevormd met de achterblijvers, die netjes de vele pionnen opruimden. Al met al keek de groep terug op een Spaanse, maar fraaie training door Don Ad, die volgende week al weer ontslagen wordt.
Hij wordt dan opgevolgd door de voorzitter Cor.
Inmiddels was de temperatuur toch nog opgelopen naar zo'n 25 graden. Net genoeg voor een zweterige partij voetbal:


De Gelen: Henkie, Pieter, Onno, Leo en Ed.
De Witten: Cor, Ad, Wout, Allart en Albert. 

Voor het eerst sinds jaren werd er weer een stokoude traditie in ere hersteld. Don Ad bepaalde dat de jonkies Albert en Pieter via het oud-homofobe "Poten" de samenstelling moesten bepalen. Er ontstond gelijk al rumoer, want mocht je nou wel of niet "halves"gebruiken. Albert mocht eerst kiezen en stelde een team 'op snelheid'samen, terwijl Pieter meer koos voor intellect. Nou dat hebben de gelen geweten!
Al snel bleek de achterhoede van Geel niet opgewassen tegen de snelle mannen Albert en Allart. Onno wist het nog lang droog te houden, mede door zijn nieuwe voetbalschoenen; echte Kinks! Aan de andere kant stond doelman Cor te keepen als een Jan Jongbloed. Snel uitkomen en acties onderscheppen en dan ook nog die vervelende Wout, die de laatste weken steeds meer allures van Matthijs de Ligt lijkt te krijgen. Enfin, bij weer zo'n snelle actie van de witte mannen scoorde Albert op snelheid. Wel met z'n knie... En hoppa even later tekende Albert de 2-0 aan.
De Gelen liepen zich stuk op de sterke verdediging en doelman van de Witten. Wel kwam Leo een paar keer goed door en met een fraaie solo zette hij Pieter voor het doel, die echter al door de hitte overmand leek te zijn en naast schoot.  Even later maakte Pieter het goed door weer zo'n gerichte knal te geven waarop Cor geen antwoord had.
Maar inmiddels had Albert z'n hattrick al in de pocket, 3-1. De wedstrijd leek gespeeld. De Gelen kwamen er niet meer aan te pas en Allart vierde zijn verjaardag met een intikkertje. Daarna floot de goed leidende Don Ad iets te vroeg af, maar het was inmiddels dan ook wel zwetend warm.

Bij de koffie werd flink gezongen voor de jarige Allart met een traktatie van een assortiment lekkernijen. Volgende week is z'n vader aan de beurt. Na afloop bedankt een ieder nog Don Ad voor zijn enorme inzet.