Edele delen onder vuur onder erotische luchten.

Een bijzondere training vanmorgen. Terwijl Piet Pelleboer waarschuwt voor code geel en de zon blijft schijnen, komen er toch 15 man opdagen.  Natuurlijk zonder Richard, die gisteren al de buienradar had bestudeerd; "Dat wordt niks zaterdag!".  Paul had uit de failliete inboedel van seksimperium "Christine le Duc" een aantal latex lappen op de kop weten te tikken. In verschillende gradaties van geel tot paars, van beginner tot gevorderde. Gelijk begonnen de mannen te sniften en een gelukzalige stemming overrompelde de mannen. Maar net toen Paul de gebruiksaanwijzing wilde uitleggen begon het fiks te regenen en ging de meute met hun nieuwe speeltje naar binnen. Pieter maakte nog snel even een prachtige foto van de erotische wolkenpartijen, die velen nog verder in vervoering brachten.
Met veel gevoel voor variatie wist Paul een aantal fraaie oefeningen te verzinnen met de latex lappen. Rekken strekken met die lappen, terwijl er stimulerende geuren vrijkwamen. Tijdens het onder spanning brengen van de benen met ver uitgerekte lappen ging het bij Henkie fout. Met een enorme knal en schreeuw schoot de bandage los en kwam de katapult tot stilstand tegen het zaakie van Henk. Auww.... Paul adviseerde Henk om hem wat slapper te houden, waarop Henk reageerde: "Ik houd alles al slap Paul!". Gelukkig kwam het zonnetje weer door en gingen de oefeningen verder op de baan, waar de gekleurde borstimplantaten van Christine al op de baan waren geplaatst. Het markeerde een aantal afstanden waarbinnen gelopen moest worden. Dan weer snel, dan weer met gewichten. Paul had er weer echt zin in vanmorgen. Hij onderbrak zelfs de training even voor twee sterke verhalen. Eentje waarbij hij opgesloten werd met een jeugdige blondine in een kleedkamer en nog een, waarbij de drank een hoofdrol speelde. De verhalen worden wel steeds smeuïger!

Bij het voetballen waren de volgende teams:
Geel: Paul, Ad, Hanz, Marie, JeanPaul en Albert.
De Witten: Henkie, John Hack, Lange Jan, Pieter, Leo en Ed.

De Witten namen snel het heft in handen en met de snelle Lange Jan en Pieter kreeg Paul het gelijk moeilijk. De bedoelingen waren duidelijk. Snel scoren en dan achterover leunen. En dat gebeurde ook. Een snelle goal bij een fraaie counter was het beginsein om het wat rustiger aan te doen. Henkie stond als een beer te keepen en wist lange tijd het doel schoon te houden. Het was echter de pijlsnelle JeanPaul die de gelijkmaker scoorde. Geen vuiltje aan de lucht bij de Witten, die er een tandje bovenop deden. Maar al die mooie passes van Lange Jan en Pieter naar de verre spitz werden door Hanz vakkundig onderschept. Er was geen doorkomen meer aan in die achterste linie van Ad en Hanz. Net toen John Hack even wisselde als keeper beging de arbitrage een cruciale blunder. Bij een fraaie redding van John werd een penalty gegeven wegens hands! Daar hielp geen lieve VAR meer aan en Paul scoorde behendig de 2-1. De Witten waren volkomen van slag en met geblunder in de achterhoede wist Albert korte metten te maken en scoorde de 3-1.
De Witten waren kort daarop weer bij de les en een mooie pass van Pieter zette Ed vrij voor doelman Paul, maar zijn schuivert ging rakelings naast.
Even daarna brak Lange Jan op de vleugel door en gaf een snoeiharde voorzet, recht op de edele delen van Ed, die in een reflex nog kon schieten, maar ook deze ging naast. Toen Ed weer bij z'n positieven was stond het al weer 4-1 dankzij uitblinker Albert.
Dat liet Pieter niet op zich zitten en schoot met een kanonskogel de 4-2 binnen. Zou het de Witten dan toch nog lukken? Nee hoor. De scheids floot weer te vroeg af.
Een fraaie pot met een gelukkige winnaar!

Bij de koffie ditmaal geen traktatie. Wel was weer voorzitter Cor aangeschoven, die nog net kon vernemen dat Paul de komende drie weken met vakantie gaat. Een tochie rond de Zuiderzee. Marie en Ad nemen de honneurs waar.